عنوان مقاله > اقتصاد دیجیتال در آستانه رشد؛ این چیزی است که اعداد می گویند …

اقتصاد دیجیتال در آستانه رشد؛ این چیزی است که اعداد می گویند …

در اتحادیه اروپا، تنها ۴۵ درصد از کسب‌وکارها به فناوری ابری منتقل شده‌اند و فقط یک سوم از این کسب‌وکارها از داده‌ها برای بهبود فرآیندهای تصمیم‌گیری خود بهره می‌برند.

طبق گزارش اخیر فورستر، پیش‌بینی می‌شود که اقتصاد دیجیتال تا سال ۲۰۲۸ به ۱۶.۵ تریلیون دلار برسد که معادل ۱۷ درصد از تولید ناخالص داخلی جهانی (GDP) است. با رشد سریع خرده‌فروشی‌های آنلاین و خدمات مسافرتی، اقتصاد دیجیتال به بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی بسیاری از افراد تبدیل شده است. در همین حال، بازاریابان همچنان در تلاشند تا با روندهای دیجیتال همگام شوند و به سطوح مختلفی از موفقیت دست یابند.

تقریباً دو سوم اقتصاد دیجیتال جهانی در اختیار ایالات متحده و چین است. بر اساس این گزارش، خرده‌فروشی آنلاین و سفرهای آنلاین سهم خود را از اقتصاد دیجیتال جهانی افزایش می‌دهند و از سال ۲۰۲۳ تا ۲۰۲۸ به ترتیب شاهد رشد سالانه ۹ و ۷ درصد خواهند بود.

گزارش “پیش‌بینی اقتصاد دیجیتال جهانی، ۲۰۲۳ تا ۲۰۲۸” بر اساس برآوردهای تحقیقاتی و مصاحبه‌ها، اسناد مالی عمومی و تحقیقات داخلی Forresterتهیه شده است.

محرک های رشد

رشد اقتصاد دیجیتال را می‌توان در چهار حوزه اصلی خلاصه کرد: مشاغل دیجیتال، دسترسی به مهارت‌های دیجیتال، خدمات عمومی دیجیتال و تحقیق و توسعه دیجیتال. نحوه گسترش این رشد در مناطق مختلف بسته به شرایط هر منطقه متفاوت است.

اقتصادهای دیجیتال در کشورهای مختلف تفاوت‌های زیادی دارند. پیش‌بینی می‌شود که تا سال ۲۰۲۸، اقتصاد دیجیتال ۳۱ درصد از تولید ناخالص داخلی کره جنوبی را تشکیل دهد، در حالی که این رقم برای مکزیک تنها ۱۰ درصد و برای برزیل ۸ درصد خواهد بود. بر اساس این گزارش، کره جنوبی بزرگترین و یکی از متعادل‌ترین اقتصادهای دیجیتال را در میان مصرف‌کنندگان و کسب‌وکارها دارد و در چین فضای زیادی برای افزایش هزینه‌های فناوری دولت و شرکت‌ها و همچنین هزینه‌های دیجیتال مصرف‌کننده در استرالیا وجود دارد.

کسب‌وکارهای دیجیتال، که بسیاری از آن‌ها از طریق تبلیغات تأمین مالی می‌شوند، عامل اصلی رشد هستند. قیمت‌گذاری کالاهای دیجیتال بر اساس تبلیغات رایگان، می‌تواند اندازه اقتصاد دیجیتال را تا ۲۵ درصد افزایش دهد. هنوز فضای زیادی برای رشد وجود دارد، به ویژه در اتحادیه اروپا، جایی که تنها ۴۵ درصد از شرکت‌ها از خدمات ابری استفاده می‌کنند و تنها یک سوم از داده‌ها برای بهبود تصمیم‌گیری‌ها به کار می‌روند.

با گسترش کسب و کارهای دیجیتال، نیاز به نیروی انسانی متخصص نیز افزایش یافته است. در سال ۲۰۲۳، حوزه امنیت سایبری با کمبود ۳.۵ میلیون شغل مواجه بود. این کمبود نیروی کار می‌تواند چالشی جدی برای اقتصاد دیجیتال به شمار آید و ممکن است مانع از پیشرفت در زمینه اتوماسیون شود.

نکته قابل توجه این است که هزینه‌های فناوری تنها از سوی بخش خصوصی تأمین نمی‌شود. تقریباً ۲۰ درصد از هزینه‌های فناوری در ایالات متحده توسط دولت تأمین می‌گردد. برای توسعه موفق اقتصاد جهانی، لازم است که هزینه‌های فناوری برای خدمات عمومی تا سال ۲۰۲۴ به ۸۸۱ میلیارد دلار افزایش یابد.

علاوه بر این، یکی از ویژگی‌های کلیدی یک اقتصاد دیجیتال قوی، تحقیق و توسعه است.

طبق گزارش‌ها، پیش‌بینی می‌شود که میانگین رشد سالانه کل هزینه‌های فناوری در اروپا از سال ۲۰۲۴ تا ۲۰۲۷ به ۸۳ میلیارد یورو برسد، که این رقم به طور قابل توجهی کمتر از ۱۲۵ میلیارد یورو مورد نیاز کمیسیون اروپا برای دستیابی به اهداف رشد دیجیتال است.

سرمایه گزاران اصلی

با این حال، باید به این نکته توجه کرد که تمامی اقتصادهای دیجیتال مشابه یکدیگر نیستند. سه نوع اقتصاد دیجیتال وجود دارد که هر یک تحت تأثیر عامل متفاوتی قرار دارند: تجارت الکترونیک مصرف‌کننده، هزینه‌های فناوری و صادرات فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT).

چین و استرالیا در زمینه اقتصاد دیجیتال مبتنی بر تجارت الکترونیک در صدر قرار دارند. در این کشورها، هزینه‌های مصرف‌کننده در بخش‌های خرده‌فروشی و سفر بیشترین سهم را از هزینه‌های اقتصاد دیجیتال به خود اختصاص می‌دهد. در مقابل، کشورهایی که سهم کمتری از هزینه‌های آنلاین دارند، انتظار می‌رود که بیشترین رشد را تجربه کنند. اقتصادهایی که برای رشد قابل توجه در تجارت الکترونیکی آماده هستند شامل مکزیک، هند، اسپانیا، ایتالیا و برزیل می‌باشند.

در حالی که چین و استرالیا به سرمایه‌گذاری در تجارت الکترونیک روی آورده‌اند، کشورهای اروپایی نظیر فرانسه، ایتالیا، اسپانیا و آلمان به همراه کانادا، برزیل، ایالات متحده و بریتانیا به سرمایه‌گذاری در فناوری توجه بیشتری دارند. طبق این گزارش، کشورهای اروپایی تمایل دارند در زمینه امنیت سایبری و سرمایه‌گذاری‌های نرم‌افزاری هزینه‌های بیشتری صرف کنند. ایالات متحده به‌ویژه مورد توجه است، زیرا این کشور تنها ۴.۲٪ از جمعیت جهان را تشکیل می‌دهد، اما پیش‌بینی می‌شود که ۴۲٪ از هزینه‌های جهانی فناوری را تأمین کند.

با این حال، هزینه‌های فناوری لزوماً به معنای رقابت یا نوآوری بیشتر نیست. در حالی که ۴۵ درصد از اقتصاد دیجیتال ژاپن از هزینه‌های فناوری تأمین می‌شود، هزینه کلی آن کمتر از میانگین جهانی است. بر اساس این گزارش، از میان ۶۴ کشوری که در زمینه رقابت دیجیتال مورد بررسی قرار گرفتند، ژاپن در رتبه ۳۲، چین در رتبه ۱۹ و کره جنوبی در رتبه ششم قرار دارند.

---

منبع : wordpress.org